ODK - strandhus

Onze bouwheer kwam naar ons toe met de vraag een vakantiewoning te ontwerpen met het pragmatisch inzicht van een vrouw. Of is dat niet meer woke om dat te zeggen?

In ieder geval is het huis ontworpen vanuit de eigen ervaringen en frustraties bij het logeren in vakantiehuizen met een twee koppels met kleine kinderen.

Daar sta je dan op de eerste dag, met de koffers in de hand. Maar hup, de grote vestiairekast verlicht je last. Op de tweede dag wrijft de grote ingewerkte deurmat het zand onder je slippers weg en wat bleef hangen tussen je tenen spoel je vlug af in de douche op het gelijkvloers. De kinderen ontdoen zich van hun kleren die al zoutkringetjes vertonen en de wasmachine in de grote technische berging doet de rest. Terwijl de ouders vergaren rond het keukeneiland/toog staat de kok van dienst in de potten te roeren zonder iets te moeten missen van de aperitief. De kinderen spelen aan het andere einde van het huis, akoestisch gescheiden van de verhitte politieke discussies, in twee naast elkaar geschoven stapelbedden. De nokhoge leefruimte heeft ademruimte aan de grote tafel waar het rumoerige diner wordt geserveerd en de zithoek waar een bijzonder verwarrende pictionary-avond wordt gespeeld.

En dan komt de rust terug, de beide ouderparen trekken zich terug op de eerste verdieping, elk in hun eigen hotelkamer. Een grote kast, een vrijstaand bad, luxueuze materialen en de ruimtelijkheid versterkt de ontspannen sfeer.